Is na de vraag: “Kun je reizen naar Noord-Korea?” de vraag die Thijs en mij het vaakst gesteld wordt. Het is goed dat je je dit afvraagt, wanneer je plannen hebt om een bijzonder land te bezoeken. Zeker een land dat in principe gesloten is en leeft onder dictatoriaal bewind, waarvan we weten dat de bevolking daar ernstig onder lijdt. (Zie mijn vorige blog hieronder.)
Toch kan ik vrij kort zijn in mijn antwoord: Thijs en ik hebben ons in geen enkel land veiliger gevoeld dan in Noord-Korea. Ik weet dat dit raar klinkt, en zal het daarom uitleggen aan de hand van hoe wij het reizen daar beleefd hebben.
Allereerst was dit onze enige reis (ooit) die wij georganiseerd deden. Dat deden we omdat het niet mogelijk is om Noord-Korea op eigen houtje te bezoeken, en dat lijkt me maar beter ook. Waarom? Omdat je je goed moet beseffen dat dit land hele vreemde (leef)regels hanteert en strikt naleeft, die net zo streng gelden voor toeristen. Er is geen enkele ruimte voor je eigen ideeën. Dat is iets wat je je zeker goed moet beseffen voordat je een reis naar dit land boekt; Je bent gedwongen om je compleet over te geven aan de regels die je door de gidsen gesteld worden, daar geen al te kritische vragen over te stellen, en je eigen mening bewaren voor het moment dat je weer voet aan de grond hebt gezet in buurland en toegangspoort China. Je zult je eraan over moeten geven dat de reis vol zit met Noord-Koreaanse propaganda, inclusief verheerlijking en zelfs verering van de leiders. Concreet betekent dit dat je minstens 1 keer per dag beelden van de leiders zult gaan bezoeken en een buiging voor deze beelden zult moeten maken. Doe je dat niet, dan moet je in de bus blijven zitten wachten. Je hebt dus wel een keus, al kun je 75% van de bezienswaardigheden niet bekijken als je besluit zwaar te blijven tillen aan dit principe.
“Hobbel” je mee met de groep en de gidsen en volg je hun adviezen op, om op die manier een glimp op te vangen van dit bizarre land met haar prachtige inwoners, dan is er geen enkele reden om je zorgen te maken over je veiligheid. Je bent in een groep, je wordt constant in het oog gehouden (er is geen ruimte om op eigen initiatief een middagje in een stad of dorp rond te wandelen bijvoorbeeld), alles is en wordt voor je geregeld en elk vervoer – hoe kort de afstand ook is – gebeurt per trein of per bus.
Ik ben het met je eens wanneer je zegt dat Noord-Korea zo onberekenbaar lijkt. Dat is ook zo, en dat maakt het een spannend idee om heen te gaan. Maar zoals voor ieder “vreemd” land geldt: gedraag je als een gast en pas je aan aan hun regels, en er kan weinig gebeuren. En bedenk: geen enkel land heeft er baat bij dat zijn toeristen slecht behandeld worden.
Maar, wanneer je écht het idee hebt: dit voelt niet goed, luister daar dan naar en doe het niet! Ik kan me nog een gevalletje Siberische taxi herinneren met twee taxi“chauffeurs” – buiten was het donker en 40 graden onder nul – waar we in vermoeide, niet alerte toestand in stapten. De enige keer in (bijna) twee jaar reizen in vreemde landen dat ik me onveilig heb gevoeld.
Een stoer verhaal voor wellicht een volgende keer 😉
Aletta
10 mei 2019
The Great Unknown 